Stanisław Niewinowski

---

Życiorys

Stanisław Niewinowski to postać o bogatej historii zawodowej oraz społecznej, która działała w Polsce w XX wieku. W latach 1911–1919 pełnił różne funkcje w przędzalniach zlokalizowanych w Ozorkowie, Częstochowie i Łodzi. W 1914 roku, między innymi, pracował jako inkasent w Powiatowej Kasie Chorych w Ozorkowie.

W okresie od lutego do maja 1914 roku Niewinowski służył w 145 pułku piechoty w armii rosyjskiej. Warto również zaznaczyć, że przed wybuchem I wojny światowej był aktywnym członkiem Stowarzyszenia „Wiedza” w Łodzi. Od 1915 do 1918 roku brał aktywny udział w działalności Polskiej Organizacji Wojskowej.

W 1919 roku został wybrany do Sejmu Ustawodawczego II Rzeczypospolitej z ramienia Narodowego Związku Robotniczego w okręgu nr 9 (Kutno). W sejmie uczestniczył w pracach kilku komisji, w tym Aprowizacyjnej, Miejskiej, Regulaminowej oraz Wojskowej. Po 20 stycznia 1920 roku był członkiem Narodowo-Chrześcijańskiego Klubu Robotniczego oraz pełnił funkcję prezesa NZR.

Oprócz mandatów w parlamencie, pełnił także szereg innych funkcji. Był wiceburmistrzem Ozorkowa w latach 1918-1919 oraz wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej. Od 1920 do 1933 roku był również członkiem Narodowej Partii Robotniczej.

Jego zaangażowanie w sprawy społeczne nie ograniczało się jedynie do polityki. Stanisław Niewinowski służył jako prezes Rady Nadzorczej oraz Zarządu Spółdzielni Spożywców „Zorza” w Ozorkowie (1919-1932). W latach 1925-1932 pełnił obowiązki dyrektora Powiatowej Kasy Chorych. W 1934 roku pracował w Ubezpieczalni Społecznej w Kutnie.

W kolejnych latach objął stanowisko sekretarza, a następnie od 1938 do 1943 roku był zastępcą kierownika Sekcji Administracyjno-Gospodarczej Ubezpieczalni Społecznej w Żyrardowie. Angażował się w wiele organizacji, w tym w PCK, Związku Peowiaków oraz Związku Zawodowym Pracowników Przemysłu Włókienniczego.

W 1939 roku, w czasie II wojny światowej, został aresztowany przez hitlerowców, a jego losy w następnych latach były bardzo dramatyczne. Od października do grudnia 1939 roku przebywał w więzieniach w Radogoszczu i Krakowie. W kwietniu 1940 roku udało mu się uciec z transportu w Krakowie. Następnie uczestniczył w tajnej działalności w Łowiczu i Jabłonnie Lackiej.

W latach 1942-1943 prowadził skup odpadków w powiatach sochaczewskim i łowickim z ramienia RGO. W latach 1943-1945 pracował jako administrator majątku Toczyski-Czortki. Po wojnie, w latach 1946-1949, zarządzał Zbiornicą Odpadków Użytkowych w Słupsku i przez krótki czas był odpowiedzialny za państwową podzbiornicy odpadków.

Jego życie zakończyło się tragicznie, gdy zginął w wypadku samochodowym w trakcie podróży służbowej. Został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, w kwaterze 15, rządzie 5, grobie 24.

Nagrody i odznaczenia

Osoba Stanisława Niewinowskiego zasłużyła się w historii poprzez liczne odznaczenia i nagrody, które świadczą o jego wyjątkowym wkładzie w rozwój kraju oraz społeczności.

• medal niepodległości, 1933,
• srebrny krzyż zasługi, 1938,
• brązowy medal za długoletnią służbę, 1938.

---

Oceń: Stanisław Niewinowski

---