Parafia św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozorkowie

---

Historia

Parafia w Ozorkowie została oficjalnie utworzona w 1660 roku, jednak dokładna data powstania w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego jest nieznana. Niektórzy podawali rok 1794 lub wskazywali na argumenty, które sugerowały, że parafia mogła być założona dopiero po 1807 roku. Dowody na tę tezę pochodzą m.in. z opisu kościoła z roku 1811, a także z braku przekonywujących dokumentów.

XVI wiek

Z danych podatkowych z 1552 roku oraz rejestru poborowego z 1576 roku wiemy, że Ozorków leżał w granicach większej parafii Solca Wielka. Wówczas wieś miała dwa łany powierzchni oraz składała się z dwóch zagrodników, dwóch osadników, młyna i karczmy. Położenie Ozorkowa na granicy obszarów zalesionych oraz nizinnych i podmokłych terenów Bzury czyniło tę wieś miejscem o wyjątkowych warunkach naturalnych.

XVII wiek

Na przełomie XVI i XVII wieku, Mikołaj Szczawiński, kasztelan brzeziński i łęczycki, podjął działania na rzecz kościoła i klasztoru. Na pomniku grobowym można znaleźć inskrypcję, która przypomina o jego fundacji:

„(…) Templum hoc cum monasterio a fundamentis extructum bonisque locupletatum testantur. (…)”

Chociaż plan budowy klasztoru w Ozorkowie nie został zrealizowany, przyjmuje się, że Mikołaj Szczawiński wsparł fundację kościoła i klasztoru w Łęczycy, który powstał w 1603 roku. Inny fragment podkreśla jego zaangażowanie:

„Mikołaj (…) dziedzic na Szubsku, (…) fundowawszy w r. 1603. w Łęczycy panny zakonne Ś. Norberta, kościół im i klasztor wymurował, (…) kościół ubogacił, kędy po śmierci, która przypadła na rok 1620. zwłoki jego ciała złożone, z nagrobkiem, który mu Jan Szymon Sczawiński, starosta na ten czas Łęczycki, wystawił.”

W 1654 roku, właściciel Ozorkowa, Jan Szymon Szczawiński, zlecił budowę murowanego kościoła jako kaplicy dworskiej, by oszczędzić sobie trwających dotąd wycieczek do parafii w Solcy Wielkiej. Domagał się tego z powodu uciążliwości, jakie sprawiały niekorzystne warunki atmosferyczne, wpływające na jakość dróg. Tradicja głosi, że zabieg ten nastał po udanym polowaniu na dziki.

Pierwszy kościół zachował się do dziś, odnaleźć go można jako prezbiterium i fragment nawy głównej obecnego w XXI wieku kościoła. Na ten cel Szczawiński zabezpieczył sumę 5000 ówczesnych złotych oraz przekazał grunt pod budowę kościoła, a także inne dobra. Jego żona, Regina z Sierakowskich, oraz ich córka Barbara Donicella, także wsparły tę inicjatywę. Budowa napotkała liczne przeszkody, w tym wojnę polsko-szwedzką, jednak została sfinalizowana po śmierci Szczawińskiego dzięki staraniom jego żony.

Uroczystą konsakracji kościoła dokonał biskup Jan Różycki, chełmski biskup, w dniu 15 kwietnia 1668 roku, a w pobliżu znajdował się dom plebanii z ogrodem i polem uprawnym.

XIX wiek

W 1807 roku, dzięki staraniom Ignacego Starzyńskiego, szereg kolonistów przybyło do Ozorkowa, początkowo ewangelików, a następnie katolików, gdy miasto stało się centrum przemysłu włókienniczego. W 1816 roku Ozorków uzyskał prawa miejskie, co wpłynęło na szybki rozwój parafii. Zwiększająca się liczba wiernych wymusiła na kościele prace remontowe. Poprzedni stan kościoła nie zmieniał się przez długi czas.

Zgodnie z rejestrem hipotecznym z 9 maja 1820 r., parafia dysponowała roczną dziesięciną w wysokości 13220 złotych polskich, podczas gdy parafia w Solcy Wielkiej miała tylko 30 złotych. Z funduszy parafii wspierano też klasztor Norbertanek oraz kapitułę w Łęczycy.

W połowie XIX wieku parafia prowadziła szkołę niedzielną, gdzie kapłan Starzyński uczył religii, a magistrat zapewniał nauczyciela do nauczania rzemiosł i przedmiotów ogólnokształcących. Katolicy w tym czasie stanowili najmniej liczną grupę wyznaniową w regionie, a ich sytuacja materialna była trudna.

Oficjalny remont kościoła rozpoczął się w 1883 roku, gdyż niewielkie zasoby parafian spowodowały, że wcześniejsze prace były niemożliwe. Do 1887 roku (lub 1885) przedłużono nawę, zbudowano wieżę i kaplicę, a także dokonano wymiany obrazu „Świętej Rodziny” na obraz „Świętego Józefa z dzieciątkiem Jezus”. W ołtarzu głównym umieszczono wówczas obraz „św. Katarzyny”.

XX wiek

Okres I wojny światowej

Pod koniec I wojny światowej, w 1918 roku, niemieccy żołnierze zarekwirowali organy kościelne wbrew woli proboszcza. Działania te wywołały wśród mieszkańców miasta spekulacje dotyczące rzekomego zezwolenia duchownych. W odpowiedzi Konsystorz Generalny Archidiecezji Warszawskiej wydał pismo protestacyjne.

Okres II RP

W trakcie wojny polsko-bolszewickiej, na terenie parafii działał szpital wojskowy, a zmarłych żołnierzy pochowano na parafialnym cmentarzu. W latach 1920-1921, w Ozorkowie otwarto Dom Zgromadzenia Sióstr Urszulanek jako trzecią placówkę tego Zgromadzenia.

Po uzyskaniu niepodległości w wyniku I wojny światowej, parafia przystąpiła do licznych inwestycji mających na celu ubogacenie świątyni oraz dostosowanie jej do rosnącej liczby wiernych. W 1925 roku przeprowadzono elektryfikację kościoła oraz zainstalowano nowe dzwony, a pięć lat później dodano nowe organy. W latach 1932-1934 rozbudowano świątynię, dodano nowe nawy i kaplice oraz zakrystię, a także wybudowano wikariatkę i kino parafialne. Zakupiono również teren na nowy cmentarz.

14 maja 1932 roku miało miejsce kradzież dwóch puszek z tabernakulum. W 1936 roku trwają budowy sali parafialnej, która stała się centrum życia religijnego i kulturalnego lokalnej społeczności. 3 sierpnia tego samego roku miała miejsce pielgrzymka na Jasną Górę, w której brały udział setki wiernych.

W 1937 roku, wybuchł konflikt pomiędzy właścicielami a pracownikami dużej fabryki włókienniczej. Robotnicy prowadzący strajk okupowali swoją fabrykę przez sześć tygodni, chcąc poprawić swoje warunki pracy. Staraniem proboszcza ks. Leona Stypułkowskiego, społeczność Ozorkowa zorganizowała dostawy żywności dla strajkujących. Ksiądz, po wyjściu z kościoła, przełamał opór policji i zaangażował się w tak ważną sprawę, pisząc listy do premiera Sławoja Składkowskiego.

Okres II wojny światowej

Podczas wrześniowych walk w 1939 roku wielu mieszkańców miasta broniło swojej ojczyzny, w tym dzieci. W 1941 roku kościół został zamknięty przez okupanta i został zniszczony.

W 1942 roku Niemcy zrabowali i przetopili trzy dzwony. W wyniku oblężenia, figurka Jezusa Chrystusa na rogu Zgierskiej i Krzeszewskiej została zniszczona. Księża zostali wysłani do obozów, w tym proboszcz ks. kan. Leon Stypułkowski, który specjalnie ze względu na intervenencję biskupów został uwolniony, ale potem zaginął. Wikariusz, ks. Zygmunt Mikołajewski, także zginął z powodu niewyobrażalnych warunków obozowych.

Okres PRL

Po wojnie parafia odzyskała swoją siedzibę. Przeprowadzono wiele inwestycji, m.in. zainstalowano nową radiofonię 6 grudnia 1981 roku. Sala parafialna, zamieniona w Kino „Ludowe” przez komunistów, zajmowała się tymi sprawami.

5 sierpnia 1946 roku poświęcono autocysternę, a 1 lutego 1947 roku także drugi samochód dla OSP w Ozorkowie. W 1962 roku parafianie ufundowali tablicę upamiętniającą ks. Stypułkowskiego, a 4 maja 1982 roku rozpoczęto budowę nowej kaplicy na cmentarzu. Uroczyste poświęcenie miało miejsce 31 października 1982 roku przez bp Józefa Rozwadowskiego.

Budowa plebanii i sal odbywała się z zaangażowaniem parafian przez około 2,5 roku.

Okres III RP

W 1990 roku parafia odzyskała przedwojenną salę. W szkole odbyło się spotkanie, na które przybył ks. bp Władysław Ziółek. W grudniu b.r. uchwałą Rady Miasta zalecono powieszenie krzyża w sali obrad, który następnie poświęcił ks. proboszcz.

19 marca 1992 roku obecność ks. dr. Andrzeja Świątczaka, dyrektora łódzkiej filii UKSW w uroczystości odpustowej zaszczepiła wspólnotę misyjną.

W czerwcu 1992 roku zorganizowano procesję ulicami Łodzi, uczczoną 5 rocznicą II Kongresu Eucharystycznego i wizytą Jana Pawła II. 2 sierpnia 1992 roku abp Władysław Ziółek erygował nową parafię pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ozorkowie.

W 1995 roku ks. bp Adam Lepa odwiedził Ozorków i wziął udział w dyskusji dotyczącej obecności Kościoła w mediach. 18 czerwca tegoż roku obchodzono jubileusz Zgromadzenia Sióstr Urszulanek. 7 czerwca 1999 roku papież Jan Paweł II udzielił błogosławieństwa strażakom, a także poświęcił sztandar OSP w Ozorkowie, która świętowała stulecie istnienia.

XXI wiek

W czerwcu 2001 roku, rozpoczęto budowę kaplicy na nowym cmentarzu, którą poświęcił ks. abp Władysław Ziółek 28 września 2002 roku. 16 listopada 2001 roku, celebrowano uroczystą mszę przez ks. bpa Adama Lepę z okazji 50-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Ozorkowie. 14 października 2005 roku, abp Władysław Ziółek poświęcił pomnik papieża Jana Pawła II, jako „symbol wielkości pontyfikatu Papieża Pielgrzyma”.

Lista ofiarodawców pomnika została umieszczona w kruchcie kościoła.

Miejsca święte

Kościół parafialny

Osobny artykuł na temat Kościoła św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozorkowie jest dostępny w sieci. Został on wybudowany i konsekrowany w 1668 roku. Od tamtego czas, nigdy nie był przenoszony ani przekształcany. Pomimo zniszczeń spowodowanych przez okupanta podczas II wojny światowej, kościół ten przetrwał, co czyni go najstarszym zabytkiem architektonicznym w city.

Kościoły filialne i kaplice

Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Ozorkowie

Ten kościół rektoralny sióstr Urszulanek zlokalizowany jest na Bugaju, przy Domu Zakonnym Sióstr Urszulanek SJK, mieszczącym się przy ul. Łęczyckiej 30. Został wybudowany w latach 1928–1929 dzięki wsparciu „Komitetu Budowy”, utworzonego przez lokalne władze. Konsekracji dokonał ks. bp Wincenty Tymieniecki 1 grudnia 1929 roku.

Imię dzwonu	Waga (kg)	Tonacja	Obrazek
Maryja	629	Gis	Brak
Józef	305	C	Brak
Jan Paweł II	178	Dis	Brak
Maryja	89	G	Brak

Kaplica pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w Ozorkowie

Kaplica, znana również jako Matka Boska Miłosierdzia, została zbudowana na starym cmentarzu, w miejscu dawnego domu grabarza. Budowa rozpoczęła się 4 maja 1982 roku, a całość powstała dzięki wsparciu lokalnych wiernych, co można określić jako „spontaniczny czyn społeczny”. Kierownik budowy, pan Kałkowski, informował o dużej liczbie ochotników, nawet do 300 osób. Ksiądz proboszcz odprawił pierwszą mszę w tym miejscu 31 października 1982 roku, a ks. bpJózef Rozwadowski poświęcił kaplicę 13 października 1984 roku.

W 1986 roku ks. bp Władysław Ziółek poświęcił cztery nowe dzwony odlane w Przemyślu, które ufundowali wierni i które zamontowano przy kaplicy. Na frontowej elewacji kaplicy znajduje się tablica dotycząca daty jej budowy oraz druga tablica, na której można znaleźć następujący tekst:

„ks. Jerzemu Popiełuszce, patronowi „Solidarności”, męczennikowi za Wiarę i Ojczyznę, zamordowanemu 19.X.1984 r. przez oficerów S.B.”

Kaplica pw. św. Marcina w Ozorkowie

Kaplica pw. św. Marcina powstała w latach 2000–2002 i usytuowana jest na nowym cmentarzu grzebalnym.

Dawniej posiadane lub użytkowane przez parafię świątynie

Po zakończeniu II wojny światowej parafia użytkowała kościół parafiiprotestanckiej, który był zarządzany jako oboz przejściowy dla ewangelików powyżej 14 roku życia z Ozorkowa. Po ich przeniesieniu do obozu na Sikawie w Łodzi, oboz w Ozorkowie został zamknięty, a kościół przekazany parafii rzymskokatolickiej. Użytkowany jako kościół pw. św. Tadeusza, był miejscem nabożeństw dla dzieci i młodzieży, jednak w wyniku procesu sądowego kościół został zwrócony parafii protestanckiej w 1953 roku.

Ołtarze

Na terenie parafii, oprócz stałych ołtarzy znajdujących się w kościołach, istniały również ołtarze tymczasowe, w tym ołtarz z okazji uroczystości Bożego Ciała, ustawiony na Placu Jana Pawła II. Procesja bożocielna przechodziła ulicą Listopadową.

Cmentarze

Nowy cmentarz

Nowy Cmentarz miejski w Ozorkowie, znajdujący się przy ul. Podleśnej, zajmuje powierzchnię 4,8 ha i został założony w 1938 roku, dzięki staraniom ks. Leona Stypułkowskiego. Na cmentarzu pochowani są między innymi uczestnicy kampanii wrześniowej 1939 roku.

Stary cmentarz

Stary cmentarz parafialny, zwany również „starym”, przy ul. Zgierskiej 37, rozciąga się na powierzchni 2,7 ha. Znajduje się na stoku wysoczyzny, opadającym w stronę południową i zachodnią. Z tego miejsca rozciąga się piękny widok na dolinę Bzury oraz Zalew Ozorkowski, z widocznym kościołem i zabudowaniami przemysłowymi oraz mieszkaniowymi. Cmentarz otoczony jest stylowym ogrodzeniem, wykonanym z nieotynkowanej cegły i zdobionym arkadowym fryzem.

Na cmentarzu znajduje się 5 dębów, z czego dwa zostały uznane za pomniki przyrody.

Rodzaj drzewa	Obwód w cm	Koordynaty	Osoba	Data utworzenia oraz podstawa prawna
Dąb szypułkowy	502 cm (2012 r.)	51°57′17″N, 19°18′17″E	–	16.12.1991/Zarząd Wojewódzki Łódzki Nr 12/91 (Dz. U. W. Ł. Nr 11, poz. 235 z 1991 r.)
Dąb szypułkowy	400 cm (2012 r.)	51°57′18″N, 19°18′19″E	–	16.12.1991/Zarząd Wojewódzki Łódzki Nr 12/91 (Dz. U. W. Ł. Nr 11, poz. 235 z 1991 r.)

Historia cmentarza

Historia tego miejsca sięga niepamiętnych czasów. Zmarłych zaczęto chować na tym cmentarzu zapewne w latach 30. XIX wieku, po zapełnieniu przestrzeni cmentarza przykościelnego. Z czasem, działka została wytyczona przez geometra Augusta Dornsteina, a jej zabudowa dla katolików miała miejsce dzięki działaniom Ignacego Starzyńskiego, ówczesnego właściciela Ozorkowa.

Od tego momentu, zmarłych pochowano w coraz wyższych partiach stoku, co pozwoliło na powiększenie granic w kierunku północno-wschodnim. Obszar cmentarza osiągnął maksymalną powierzchnię w 1964 roku, kiedy trwały prace przy wykupu oraz przyłączeniu ziemi wzdłuż ul. Zgierskiej.

Katolickie oraz ewangelickie kondukty żałobne do połowy XX wieku przemierzały tę trasę do cmentarza. Dawna brama cmentarza prowadziła na cmentarz ewangelicki, a także na tereny przeznaczone na pochówki dla wyznawców prawosławnych.

Groby

Na cmentarzu pochowani są uczestnicy różnych konfliktów zbrojnych, w tym m.in. powstańcy styczniowi, żołnierze zmarli w czasie wojny polsko-bolszewickiej oraz polegli w obronie Ozorkowa w 1939 roku. Dominującymi na cmentarzu są skromne mogiły, głównie ziemne, co odzwierciedla ubogie pochodzenie parafian.

• Jana Rządkowskiego – najstarszy nagrobek pochodzący z 1838 roku, wykonany w stylu historyzmu, znajdujący się w pobliżu nagrobków rodziny Waltratusów,
• ks. kan. Lucjana Domagały – nagrobek w formie płyty granitowej, zmarł w 1989 roku,
• ks. Mieczysława Klimkiewicza – nagrobek w formie lastriko, zmarł w 1979 roku,
• ks. Ignacego Wypyskiego – nagrobek w formie lastriko, zmarł w 1908 roku,
• Adolfa Legisa – lekarza, zmarł w 1934 roku, jego grób nie zachował się,
• dziesiątki mogił żołnierzy armii niemieckiej z I wojny światowej, ogrodzona mogiła radziecka z lat 1945, a także groby różnych zasłużonych mieszkańców miasta.

Otoczenie

W bliskim sąsiedztwie starego cmentarza znajdują się niekatolickie miejsca wiecznego spoczynku, w tym cmentarz ewangelicki z 1807 roku oraz dawny kirkut przy ul. Sosnowej. Dawny cmentarz choleryczny z XIX wieku, będący miejscem pochówku osób zmarłych na skutek epidemii, został zniwelowany, a obecnie jego ślady są jedynie wspomnieniem.

Cmentarz przy kościele parafialnym

Dawniej cmentarz przykościelny usytuowany był po wschodniej stronie głównej świątyni. W XX wieku w tym rejonie wybudowano budynek kina „Ludowe”. Obszar dawnego cmentarza został przekształcony, znikając podczas rozwoju miejskiego Ozorkowa.

Duszpasterze

Proboszczowie

Od 28 października 1925 roku, kiedy to wprowadzono dekanat ozorkowski, każdy nowo mianowany proboszcz parafii pełni także funkcję dziekana dekanatu. Interesującym jest, że właściwe sprawowanie tej funkcji miało miejsce już od momentu przyłączenia parafii do diecezji łódzkiej, a dokładnie od 10 grudnia 1920 roku, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez P. Górnego.

Czas pełnienia funkcji		Proboszcz	Czas życia	Uwagi
od	do
był proboszczem w 1729 roku		ks. Żółtowski	_	_
…
był proboszczem w XIX wieku		ks. Starzyński	_	nauczał religii w szkole niedzielno-robotniczej
…
_	_	ks. Ignacy Wypyski	…–1908	przyczynił się do modernizacji bramy oraz ogrodzenia cmentarza
…
1918	1929	ks. Józef von Borenszted	1880–1938	skarbnik Kapituły Katedralnej Łódzkiej
1929	1932	ks. Franciszek Jeliński	_	_
9 września 1932	1941	ks. kan. Leon Stypułkowski	24 marca 1889 – 28 maja 1942	odznaczony rangą kapitana oraz orderem Virtuti Militari; Zginął w Dachau, w komorze gazowej w TA Hartheim
1945	1947	ks. Władysław Rogowski	_	_
1947	1948	ks. Stanisław Wiśniewski	1891–1954	kanonik gremialny Kapituły Katedralnej Łódzkiej.
1948	1960	ks. Leon Leszczyński	_	_
1960	1964	ks. Ryszard Moskwa	_	_
1965	1975	ks. Kazimierz Bałczewski	1911–1985	ojciec duchowny oraz wykładowca Seminarium Duchownego, kanonik gremialny Kapituły Katedralnej Łódzkiej.
1975	1979	ks. Mieczysław Klimkiewicz	…–1979	_
1980	1989	ks. Lucjan Domagała	…–1989 po 56 latach	W jego czasie powstała kaplica na starym cmentarzu oraz przyczynił się do założenia instalacji wodociągowej.
1989	2016	ks. Grzegorz Ząbecki	_	_
2016 mianowany proboszczem 1 sierpnia 2015 r.	_	ks. Zbigniew Kaczmarkiewicz	_

Działalność parafialna

Msze Święte i nabożeństwa

Msze Święte

W parafii każdego roku odbywają się uroczyste Msze Święte dedykowane różnym grupom zawodowym, takim jak stolarze, cieśle, strażacy oraz sukiennicy. Ponadto, w tradycji parafialnej leży coroczna pielgrzymka maturzystów na Jasną Górę, podczas której młodzież modli się o opiekę Matki Bożej Jasnogórskiej w czasie egzaminów.

Dokumenty parafialne

W historii parafii zachowały się najstarsze dokumenty, które obejmują akta sześciu chrztów św., datowane na 1729 rok. W trakcie II wojny światowej wiele cennych dokumentów uległo zniszczeniu lub zostało zagubionych. Obecnie w archiwum parafialnym można znaleźć liczne materiały z XIX i XX wieku, w tym spis inwentarza parafii z 1937 roku oraz księgę nawróconych (Liber conwersorum). W tej ostatniej zgromadzono informacje o 65 przypadkach przejść na katolicyzm, które miały miejsce od 1893 roku do 17 kwietnia 1970 roku. Wśród nawróconych znajdowały się osoby o różnych tradycjach religijnych, w tym byłe mariawity, luteranie oraz prawosławni żołnierze i oficerowie, którzy w czasie wojny polsko-bolszewickiej przebywali przy baonie białostockiego pułku piechoty.

W parafii prowadzone są następujące księgi metrykalne:

Księga	Rok	Uwagi
ochrzczonych	od 1889 roku	Brak danych z lat 1941–1945
zaślubionych	od 1885 roku	Brak danych z lat 1941–1945
zmarłych	od 1884 roku	Brak danych z lat 1941–1945

Grupy parafialne i formy duszpasterstwa

W okresie zaborów oraz w II Rzeczypospolitej powstały różne grupy, które aktywnie działały w parafii. Do nich można zaliczyć:

• Bractwo Wstrzemięźliwości, które zostało założone 30 kwietnia 1865 roku i zgromadziło więcej niż tysiąc abstynentów alkoholowych do 1906 roku, z mszami odprawianymi dla wytrwałych w przyrzeczeniu,
• Bractwo „Szczęśliwego zejścia, czyli śmierci”, utworzone 16 września 1821 roku,
• Chór sumowy „Jutrzenka”, przekształcony w 1932 roku w chór „Lira”, który posiadał własną pieczęć oraz statut,
• Chór „Gregoriański”, założony 13 lipca 1931 roku, w skład którego wchodzili członkowie „Liry”,
• W okresie II RP istniały spotkania grup parafialnych, organizowano przedstawienia, takie jak Męka Pańska czy Jasełka.

W czasach III RP z kolei działają następujące organizacje:

• Koło Radia Maryja, które powstało 11 lutego 1997 roku, a jego członkowie w 2000 roku zaprezentowali program słowno-muzyczny,
• Żywa Róża z siedmioma kołami,
• Koło Różańcowe,
• Asysta Parafialna,
• Bractwo św. Józefa,
• Grupa uwielbienia u Sióstr Urszulanek,
• Katecheza dla dorosłych,
• Matki w Modlitwie,
• Ministranci,
• Ruch Światło-Życie (Oaza),
• Caritas Szkolne Koło w Zespole Szkół Zawodowych,
• Zespół wokalno-muzyczny „Terra Repromissionis”, założony około 1993 roku, zajmujący się własnymi nagraniami,
• Schola dziecięca „Aniołki św. Józefa” oraz chór młodzieżowy,
• Chór męski,
• Koło misyjne z Szkoły Podstawowej nr 4,
• Żywy Różaniec.

Obszar parafii

Liczebność parafian

Czas	Liczba parafian	Notatki
…
przełom XVIII/XIX wieku	kilkanaście osób w Ozorkowie	nie obejmuje parafian z innych miejscowości w obrębie parafii
…
połowa XIX wieku	około 1100 osób	około 19% społeczności (ewangelicy – około 2700; Żydzi – 1998 r.)
…
2021	10 000	_

Zmiany administracyjne

Zmiany przynależności w strukturach kościelnych

Warto zwrócić uwagę, że do roku 1660 Ozorków był częścią parafii w Solcy Wielkiej. To właśnie w 1660 roku dokonano erygowania parafii w Ozorkowie. Kolejnym ważnym wydarzeniem miało miejsce 30 czerwca 1818 roku, kiedy to parafia przestała należeć do archidiecezji gnieźnieńskiej i archidiakonatu łęczyckiego.

W okresie od 30 czerwca 1818 do 10 grudnia 1920, parafia weszła w skład archidiecezji warszawskiej, a to za sprawą bulli papieża Piusa VII „Ex Imposita Nobis”. Natomiast od 10 grudnia 1920 roku parafia stała się częścią nowo powstałej diecezji łódzkiej, co miało miejsce dzięki bulli papieża Benedykta XV „Christi Domini”. Co więcej, od 28 października 1925 roku parafia została przyporządkowana do nowego dekanatu ozorkowskiego, wynikającego z bulli papieża Piusa XI „Vixdum Poloniae unitas”.

Wydzielenie parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ozorkowie

2 sierpnia 1992 roku, za sprawą decyzji ks. abp Władysława Ziółka, dokonano erygowania nowej parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ozorkowie, co oznaczało wyłączenie części terytorium z istniejącej parafii.

Wydzielenie nowego obszaru miało miejsca w określonych granicach:

• Od północy: ul. Konstytucji 3 Maja (strona południowa) od ul. Zielonej do Starego Rynku, tory kolejowe przecinające Stary Rynek (Plac Jana Pawła II) oraz ul. Południowa (po stronie południowej) od Starego Rynku w kierunku rzeki Bzury,
• Od wschodu: rzeka Bzura, zachodnie obrzeże Zalewu Ozorkowskiego aż do granicy parafii w Parzęczewie,
• Od południowego wschodu do północy: granica parafii w Parzęczewie od Zalewu Ozorkowskiego po granicę parafii w Solcy Wielkiej, a następnie granica parafii w Solcy Wielkiej wzdłuż ul. Konstytucji 3 Maja.

Miejscowości i ulice

W obrębie parafii znajdują się następujące miejscowości:

• aleksandria,
• helenów,
• słowik,
• wiktorów,
• zimna woda,

Oprócz wymienionych miejscowości w granicach Ozorkowa znajduje się również szereg ulic:

• berka joselewicza,
• brzoskwiniowa,
• brzozowa,
• cicha,
• cmentarna,
• cegielniana,
• czereśniowa,
• dębowa,
• dolna,
• gębicka,
• górna,
• graniczna,
• grzybowa,
• jodłowa,
• kilińskiego,
• klonowa,
• kolejowa,
• konopnickiej,
• kościelna,
• konstytucji 3 maja (strona nieparzysta),
• kościuszki,
• krańcowa,
• krasickiego,
• krótka,
• krzeszowska,
• listopadowa,
• liściasta,
• łączna,
• łąkowa,
• łeżycka,
• makowa,
• malinowa,
• maszkowska,
• mickiewicza,
• morelowa,
• narutowicza,
• nowa,
• nowokrzeszewska,
• nowy rynek (stara zabudowa),
• ogrodowa,
• orzeszkowej,
• partyantów,
• piaskowa,
• plac jana pawła ii,
• podleśna,
• polna,
• południowa,
• Północna,
• poprzeczna,
• prosta,
• praga,
• przejazd,
• pszeniczna,
• różana,
• rydzowa,
• sienkiewicza,
• skrajna,
• słoneczna,
• słowackiego,
• solecka,
• sosnowa,
• starzyńskiego,
• stypułkowskiego,
• sucha,
• średnia,
• świerkowa,
• trauugutta,
• wiatraczna,
• wiejska,
• wigury,
• wiśniowa,
• wschodnia,
• wyszyńskiego,
• zaciszna,
• zagajnikowa,
• zakątna,
• zgierska,
• zielona,
• żeromskiego,
• żwirki,
• żytnia.

---

Oceń: Parafia św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Podwyższenia Krzyża Świętego w Ozorkowie

---