Jolanta Bartczak


Jolanta Bartczak, znana także z imienia i nazwiska primo voto Małolepszy oraz secundo voto Skrzyszowska, to wyjątkowa postać w polskim sporcie. Urodziła się 20 marca 1964 roku w Ozorkowie, gdzie zaczęła swoją sportową przygodę. Jej główną dyscypliną jest skok w dal, w której zyskała uznanie jako czołowa polska lekkoatletka.

W trakcie swojej kariery sportowej, Jolanta Bartczak osiągnęła wiele sukcesów. Jest nie tylko mistrzynią Polski, ale także reprezentantką kraju na arenie międzynarodowej. Wzięła udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku, gdzie po raz pierwszy mogła zaprezentować swoje umiejętności w gronie najlepszych lekkoatletów świata. Ponadto, zdobyła brązowy medal podczas halowych mistrzostw Europy w tym samym roku, co jest znaczącym osiągnięciem w jej karierze.

Życiorys

Jolanta Bartczak jest córką Jana oraz Czesławy z domu Walickiej. Jej młodzieńcze lata obejmowały edukację w XXVI Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi, które ukończyła w 1984 roku. Po tym osiągnięciu kontynuowała naukę w Wyższej Szkole Edukacji w Sporcie w Warszawie oraz podjęła studia podyplomowe w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Zawodowo pracuje jako nauczycielka wychowania fizycznego.

Kariera sportowa

Jolanta rozpoczęła swoją przygodę z lekką atletyką już w szkole podstawowej, gdzie miała okazję trenować pod okiem Henryka Domolążka. Z czasem przeszła do ŁKS Łódź, gdzie trenowała pod kierunkiem Mirona Brylskiego oraz Edwarda Hatali w latach 1980-1983. W okresie od 1983 do 1991 reprezentowała barwy Startu Łódź, w którym jej trenerem był Zdzisław Lipiński. Po długiej przerwie związanej z macierzyństwem, w końcu lat 90. wznowiła swoje starty w AZS-AWF Warszawa (1998) i Warszawiance TOP 2000 (1999).

Ważnym momentem w jej karierze sportowej było zdobycie brązowego medalu na halowych mistrzostwach Europy w 1988 roku, z wynikiem 6,62 m. Dwa lata później zajęła 7. miejsce z wynikiem 6,45 m na tych samych zawodach. Przez wiele lat reprezentowała Polskę podczas letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu w 1988, gdzie wystąpiła w eliminacjach z wynikiem 6,30 m. Udzielała się także w Finałach A Pucharu Europy, gdzie w 1987 roku wywalczyła 5. pozycję z wynikiem 6,47 m (z wiatrem). W latach 1986-1989 uczestniczyła w 4 meczach międzypaństwowych.

Na krajowych mistrzostwach Polski na otwartym stadionie zdobyła łącznie siedem medali: złoty w sztafecie 4 × 100 metrów w 1986 roku, srebrne w skoku w dal w 1986, 1989 i 1991 roku, srebrny w trójskoku w 1991 roku oraz brązowe w sztafecie 4 × 100 metrów w 1985 roku i skoku w dal w 1987 roku. W halowych mistrzostwach Polski seniorek dorobek medalowy uzupełniają cztery medale: dwa złote w skoku w dal z 1988 i 1990 roku, srebrny w biegu na 60 metrów w 1990 roku i brązowy w skoku w dal w 1998 roku. Interesujący jest fakt, że jej pierwsze i ostatnie występy na halowych mistrzostwach Polski seniorek dzieliły aż 17 lat – od 4. miejsca w 1982 do 5. w 1999.

KonkurencjaWynikDataUwagi
100 m11,76 s11 maja 1988
200 m23,84 s2 lipca 1988
Skok w dal6,90 m9 czerwca 1988W dacie uzyskania był to piąty wynik w historii polskiej lekkoatletyki (cztery pierwsze należały do Anny Włodarczyk)
Trójskok13,33 m14 lipca 1991

Życie prywatne

Jolanta Bartczak jest żoną Jarosława Skrzyszowskiego, który zdobył medal podczas lekkoatletycznych mistrzostw Polski w 1985 roku. Para doczekała się dwóch córek: Agaty (ur. 1995) oraz Pię (ur. 2001), która również podąża sportowymi śladami swojej matki jako lekkoatletka.

Przypisy

  1. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 421
  2. Marek Kondraciuk, Marek Łopiński Olimpijczycy Łodzi i regionu. Paryż 1924-Rio 2016, wyd. Regionalna Rada Olimpijska w Łodzi, Łódź 2017, s. 94
  3. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie, wyd. Szczecin-Warszawa 2007, s. 347
  4. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 492
  5. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 422
  6. Andrzej Bogusz Łódź olimpijska, wyd. Ibidem, Łódź 2005, s. 77–78
  7. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919–1994, wyd. Warszawa 1994, s. 170, 174, 199, 202, 246
  8. Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 432

Oceń: Jolanta Bartczak

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:9